વરસાદ

એક્દમ વાસ્તવિક કવિતા… 🙂

હુમ્મ્મ વાસ્ત્વિક્તા દેખાય ચ્હે..

એક સ્ત્રી જ્યારે સ્ત્રીના સ્પ્ંદન-સંવેદન વિશે લખે ત્યારે કેવળ
નિખાલસતા જ અભિવ્યક્ત થાય અને સર્જ્નની મ્રુદુતા.

તમારી જેમ હું પણ કવ્ય લઈને આવ્યો છું,વાંચજો મારી વેબ
સાઈટ પર

તમારી જેમ મારી બેસવાની વ્યવસ્થા પણ આવી જ છે, ત્રીજા માળે બારી પાસે. બારીની બહાર ગુલમહોરના ઝાડ જોઈને મન થાય છે તેમને તોડીને ખાવાનુ.

સુંદર રચના,
નયન

દાદ છે આપની સંવેદનશીલ કલમને…..!!!

ફક્ત કાચને જ પારદર્શકતા હોત…..
અને જો ના હોત તમારી સંવેદનશીલતા તો…..!!!

માત્ર !
ઓફિસની બારીના કાચનું પોતાના પરથી સરી જતા વરસાદી પાણીથી ભીંજાતું જોઈને …,
અચાનક ના ઉદભવતો કાચ સાથેનો આપનો આ સંવાદનો સિલસીલો (સુંદર રચના)…….!!!

જેને સ્વ. શ્રી રમેશ પારેખની ગુજરાતી શાયરીની
શિર્ષક પંક્તિથી અભિવ્યક્ત કરવાનું મને યોગ્ય લાગે છે………..

” મને ભીંજવે (કાચ) તું તને વરસાદ ભીંજવે “…….

મને એ દિવસો યાદ આવે છે જ્યારે મારેી ઓફેીસ નેી બારેીમાથેી ઉનાળા ના દિવસો મા કોયલ નો મેીઠો અવાજ આવતો હતો. આજે ન્યુયોર્ક ના જંગલ મા એ આવજ ખબર નહિ ક્યાં ખોવાઈ ગયો છે.

Awesome Hiral!!

sollid લખો ચ્હો….keep it up…