એકાંત

oh!
Well, i wld rather suggest u to keep that box close, if there is lonelyness inside….

સરસ રચના.

મને પણ થયું કે કંઈ લખું તો સાદર છે.

ચાલો, આજે તો હાશ થઈ થોડી નિરાંત
તો પછી કેમ કડવા લાગ્યું આ એકાંત?

ખળખળ વહેતી નદી જાણે થીજી ગઈ
વહેતું પાણી કેમ થઈ ગયુ આમ શાંત?

રાહ બદલાય ગયા ચાલતા ચાલતા
વિખુટા શીદને થઈ ગયા મારા કાંત?

દેશ એ જ, પ્રદેશ એ જ, ધરા એ જ
જાણે કેમ નવો લાગે આ એજ પ્રાંત?

ચાલો,આજે તો હાશ થઈ થોડી નિરાંત
તો પછી કેમ કડવા લાગ્યું આ એકાંત?

શ્રી વિવેકભાઈ,
એક મત છે આપનો કે,
એકઠો કરેલો સમય એકાંત બની પાછો મળે છે એ વાત કવિતા સુંદર બનાવે છે અને કવિની વેદનાને ઘૂંટે છે…
—————————————————–

જ્યારે મને લાગે છે કે, આ કવયિત્રીને એકાંત વધુ પસંદ હોય એમ લાગે છે અને થોડો થોડો સમય એકાંત સ્વરુપે ચોરી લે છે અને કોઈક એવી વાતો, ઘટના કે યાદોંને દાબડીમાં અર્થાત દિલો-દિમાગમાં કેદ કરે છે પણ જ્યારે દિલ અને દિમાગ કામમાં પરોવાઈ જાય છે ત્યારે એકાંતમાં ધ્યાનસ્થ કરેલી એ વાતો, ઘટના કે યાદોં વિસરાઈને એ મુશ્કેલીથી ચોરેલું એકાંત હાથમાંથી સરી પડે છે એ વાત કવિતા સુંદર બનાવે છે અને કવિની વેદનાને ઘૂંટે છે. હું આ રીતે કાવ્યના મર્મને માણી રહ્યો છું.
આ બાબતે વિશેષ પ્રકાશ કવયિત્રીજ આપી શકે તો સારું.

સરસ કાવ્ય.

very nice

દરરોજ એક પલ
ઉજવિ રહ્યો છું,
ને ભરુ છું
એક દાબડીમાં
પછી ક્યારેક
એ સંસ્મરણો
કોઇક ને આવે કામ…!